หนังสืออักษรเบรลล์
meepole ตั้งใจจะเอาเงินโบนัส (ที่ไม่คิดว่าจำเป็นต้องมี) ที่ได้มาทำบุญให้หมด จึงแบ่งใช้ทำบุญถวายอาหารเพลพระสงฆ์ ถวายปัจจัยท่านเจ้าอาวาสวัดศานติไมตรี ซื้อของขวัญให้คุณครูหลายท่านในวันครู และนี่เป็นรายการที่ทำหลังสุด แต่ตั้งใจแรกสุด เพราะต้องนัดวันว่าง
เช้าออกไปรับไก่ทอด ลูกชุบ วุ้น มาเลี้ยง ข้าว กับแกงส้มปลา รร.รับทำให้ วันนี้ทราบว่าปกติเด็กจะไม่ค่อยได้ทานปลาเพราะปลาแพง เลยตั้งใจคราวหน้าจะทำปลาทอดมาเลี้ยงอีก
บน อาคารแรก อาคารบริหาร ที่มีห้องเรียน ห้องสมุดเล็กๆ ห้องคอมพิวเตอร์
บน ห้องข้างล่างที่เป็นห้องเรียนกิจกรรมต่างๆของเด็ก
ล่าง อาคารเรียน ด้านใน
บน ห้องเรียน ที่เป็นห้องคอมฯและห้องสมุดเล็กๆ
ล่าง หอประชุม อาคารอเนกประสงค์ เป็นห้องทานอาหารกลางวันด้วย
ล่าง ดช.สามารถ คุยเก่งสมชื่อ จ้อจริงๆ
ดญ.จันทร์ฉายที่ใครๆเรียกว่า ฉลวย เป็นเด็กในพระอุปถัมภ์ของสมเด็จพระเทพฯ เป็นเด็กที่ครอบครัวได้รับผลกระทบจากสึนามิ
บน สนามเด็กเล่น
ล่าง ไปดูหนังสือของเขา จะเห็นว่าไม่เหมือนของเราเขาเอาหนังสือปกติมาใส่แผ่นพลาสติกที่พิมพ์อักษรเบรลล์สอดในระหว่างหน้า
"นักเรียนตาบอดต้อง ใช้แบบเรียนของเด็กปกติที่กระทรวงฯ มีการปรับเปลี่ยนทุกเทอม ทำให้มูลนิธิเพื่อ คนตาบอดต่าง ๆ ต้องแบก รับภาระค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นทุกปี เพราะการผลิตหนังสืออักษรเบรลล์เมื่อได้หนังสือแบบเรียนอักษรปกติมา ครูจะต้องพิมพ์ใหม่ทั้งหมด เนื่องจากสำนักพิมพ์เจ้าของหนังสือไม่มีไฟล์ข้อมูลมาให้ ส่งผลให้ต้องใช้เวลานานกว่าจะพิมพ์เสร็จ หลังจากพิมพ์เสร็จถึงจะนำไปแปลงเป็นอักษรเบรลล์ที่ใช้ในการพิมพ์ ซึ่งลองคิดดูว่า เปิดเทอมใหม่ทีกระทรวงฯ ปรับปรุงแบบเรียนบ่อยกี่วิชา แล้วครูที่ทำหนังสืออักษรเบรลล์ต้องลำบากแค่ไหน " braille-cet.in.th
ล่าง เด็กๆลงมาเตรียมตัวรอทานอาหาร
ล่าง ลูกชุบ จากร้านที่อร่อย อร่อยจริงๆ meepole ปกติไม่ชอบลูกชุบ ไม่ทานเลย แต่พอลองทานของที่นี่เลยชอบ
ล่าง น่องไก่ทอด
ล่าง เพื่อนที่ไปด้วยช่วยกันให้อาหาร มีจนท.ตักใส่ถาดหลุม พวกเราช่วยตักขนมใส่ เด็กจะเข้าแถวเป็นระดับชั้น
ล่าง ก่อนทานเด็กๆจะกล่าวขอบคุณ และร่วมร้องเพลง
ล่าง ความสุขของทั้งผู้ให้และผู้รับที่สัมผัสได้
ล่าง ทานเสร็จเก็บถาด แก้ว ล้างกันเอง แต่เด็กเล็กจะมีถังวางรวมให้ผู้ใหญ่ช่วยล้าง
เด็กโต ทานแล้วมาล้างถาดของตัวเองแล้ววางพักไว้
ล่าง ทานเสร็จก็นั่งพักผ่อน เล่นกันตามอัธยาศัย
ชีวิตเราส่วนมากโชคดีนักที่มีอาการครบ 32 ประการ แต่ยังมีคนอีกมากมายที่ไม่ได้โชคดีเช่นนั้น แต่กระนั้นพวกเขามีชีวิต ความรู้สึกนึกคิด ต้องการความรัก ความอบอุ่นเช่นเดียวกัน ทราบว่าหลายคนมากที่พ่อแม่ไม่ได้มาเยี่ยมเยือน บางคนนานมาก ปีใหม่เด็กบางคนรอพ่อแม่ นั่งร้องไห้ หลายคนเรียนดี พูดเก่ง น่ารัก บางคนบอดตาใส บางคนเห็นลางๆ วันนี้เพื่อนที่ไปเล่าว่าเห็นเด็กตัวเล็กกว่าคนอื่นๆมีน้ำใจมาก ทำหน้าที่ช่วยจูงเพื่อนที่โตกว่าเดินไปส่งที่ห้องน้ำ คนแล้วคนเล่า เธอจำทางแม่น เดินได้ไม่เฉออกนอกทาง ดูชีวิตเด็กๆเหล่านี้ใส บริสุทธิ์ น่ารัก เรียบๆ ไม่ต้องการอะไรมากมายนอกจากความรัก ความอบอุ่นที่ใครๆจะให้เขาได้ เพียงแต่เราผู้มีโอกาสดีกว่า หยิบยื่นเมตตาแวะเวียนไปพูดคุย เขาจะชอบมาก
โอกาสเป็นสิ่งที่เรามีเท่ากันแต่ สภาพคล่องที่อำนวยต่างกัน ดังนั้นหากเราโชคดีที่มีหลายๆอย่างอำนวยโอกาสและความสะดวกแล้วก็ควรใช้โอกาสเหล่านั้นสร้างสืบต่อสิ่งดีๆ เพื่อสังคม ลดโลภะ โทสะ โมหะ อย่าเห็นแก่ประโยชน์ตนและพวกพ้องจนลืมเพื่อนร่วมชาติ
หากใครมีเวลาลองแวะไปเยี่ยมเยือนรร.ตาบอดในแต่ละจังหวัดที่มีนะคะ แล้วจะรู้เลยว่าเวลาเขากล่าวขอบคุณเรา ร้องเพลง ก่อนที่เขาจะทานอาหารนั้นเรียกน้ำตาให้ซึมออกมาโดยไม่รู้ตัวเลยทีเดียว
อนุโมทนาบุญนะคะ :)
