Saturday, 21 April 2012

ชีวิตใหม่ในบ้าน..น่ารัก ขอบอก

แม่(พ่อ?)นกคอยระวังภัยให้ลูกบนต้นไม้สูง/ บนระเบียง/ บนหลังคา


ปีใหม่ไทยนี้โชคดี มีชีวิตใหม่น้อยๆเกิดในบ้าน เห็นความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกแล้ว รู้สึกสุขใจ และก็อดคิดเปรียบเทียบกับ "คน" หลายๆคนไม่ได้ ที่รักสนุก ท้องแล้วก็ทำแท้ง ไม่น่าเชื่อว่าเป็น "สัตว์ประเสริฐ" จริงๆ

meepole โชคดีที่ได้พบเห็น แม้ว่าจะไม่เห็นตอนเป็นไข่ แต่ได้ทันเห็นตอนที่เพิ่งออกจากไข่ โดยเป็นการเจอแบบบังเอิญที่สวนตอนหน้าระเบียง เคยฉีดน้ำระยะไกลไปรดน้ำต้นไม้แถวนั้นหลายครั้ง คิดแล้วหวาดเสียวโชคดีที่เขารอดมาได้ แปลกที่เขาเลือกทำรังในตัวลิงปูนปั้นที่แขวนใต้ต้นไม้ 



 ตั้งแต่เจอเขาก็ช่วยดูแลเรื่องความร้อนที่ส่องตรง ทำที่ปิดรังให้เขาทุกวัน เพราะลมพัดแรง ฝนตกก็ต้องไปช่วยเอาใบไม้บัง เพราะแม่นกคงทำไม่ได้ ตอนแรกใบบอนยังไม่เหี่ยวก็ช่วยปิดกั้นแสงแดดได้ ตอนที่ meepole เจอนั้นใบเหี่ยวแล้ว 2 ใบ แสงเลยส่องตรง ครั้งแรกที่เห็นไม่รู้ว่าเป็นตัวอะไร เห็นเป็นก้อนกลมๆ ตกใจนึกว่างู หรือค้างคาว เพราะเป็นก้อนกลมๆ ดำๆกระจุกกันอยู่ กว่าจะเดาได้ว่าเป็นนกก็รูปที่เห็นนี่ ...เห็นปาก หุ หุ

เมื่อแน่ใจว่าเป็นนกแน่แล้ว ก็รอดูว่าใครเป็นพ่อแม่ เพราะที่บ้านมีนกหลายประเภท มาเวียนเล่นหน้าระเบียงทุกวัน เลยยากจะคาดเดา นั่งคอยมองจนเห็นว่าเจ้านกกางเขนบินพรวดออกมาจากบริเวณนั้น แน่ใจแล้วว่าเป็นลูกนกกางเขน ก็เริ่มสังเกตุชีวิตของพวกเขาทุกวัน
อันนี้กำลังร้อง" แกรกๆ"



 ทุกเช้าปกติจะได้ยินเสียงเจ้ากางเขนร้องไพเราะมาก ตอนนี้ได้ยินบ่อยขึ้น ไกล้ๆมากขึ้น เขามีแบบเพลงยาว เพลงสั้น เสียงร้องเตือน ข่มขู่ด้วย ฟังทุกวัน บางครั้งรู้สึกว่าเสียงสั้น (วี้ด- วิ่ว) เป็นเสียงใช้กล่อมลูก (หรือเปล่า?) และเสียง “ แกรกๆๆ” ใช้เตือนหรือขู่เวลามีภัย

Meepole ติดตามการเติบโตของลูกนกทุกวัน คอยเอาใบทองกวาวที่ใบใหญ่มากมาปิดกั้นแสงแดด วันไหนฝนจะตกก็จัดการตัดใบบอนใหญ่มาคลุมไม่ให้น้ำลงไปในรังได้ แม่นกอาจใจตุ้มๆต้อมๆที่เห็นเราไปวุ่นวายแถวรังลูก แต่อดไม่ได้เพราะใบบอนที่บังแสงรังของเขาเหี่ยวห้อยพับลงตามเวลา


เวลาผ่านไปไม่นานลูกนกไร้ขนก็มีขนอ่อน ขนแข็งขึ้นภายในสัปดาห์เดียว ขนก็ขึ้นจนเห็นว่าเป็นลูกนกกางเขนที่ชัดเจน


นี่เป็นรูปก่อนวันที่พวกเขาจะบินออกจากรังไป ขนละเอียดขึ้นเต็มแล้ว


13 วันที่เฝ้ามองติดตามความน่ารักของลูกนก เห็นความห่วงใย ความรักของพ่อแม่นก แล้วรักพวกเขามากขึ้นๆๆ เห็นแม่นกพ่อนกผลัดกันคาบเหยื่อมาให้ลูก ได้เหยื่อมาก็สะบัดๆ จิกๆแบบขยี้ให้ปีกแมลงหลุดหรืออะไรก็แล้วแต่ก่อนเอามาป้อนลูก ดูแล้วอ่อนโยนจัง ความระมัดระวังมากที่จะเข้ารังลูก บินเปลี่ยนที่ไปมาเหมือนจะล่อให้ดูวุ่นวาย ทั้งสองตัวจะบินสลับที่ไปมาจนแน่ใจว่าปลอดภัยจึงลงมาเกาะที่ปากทางเข้ารัง 
  ปากคาบเหยื่อ ตาระวังภัย..เพื่อลูกน้อย


9 เมษายน วันสุดท้ายที่พวกเขาโบยบินไป กลับจากข้างนอกบ้าน ก็แวะดูพวกเขาตามปกติ เห็นรังว่างเปล่า เห็นแล้วใจหาย รู้แล้วว่าวันนั้นมาถึง วันที่พ่อแม่เขารอคอย ลูกแข็งแรงและบินได้ คงทำให้พ่อแม่นกคู่นั้นสุขใจ หลังจากนั้นตามเฝ้าดูว่าพวกเขาเอาลูกไปไหน ในที่สุดก็เจอ หลังจากนั้นสองสามวัน ตัวกลมน่ารักมาหาหนอน

ลูกนกตัวยังกลมๆอยู่ลงมาหาแมลง



แล้วตัวนึงก็บินขึ้นไปเกาะบนกำแพง งง กับภาพที่เห็นเขากางปีกออกมาโอบ หรือผึ่งปีกก็ไม่แน่ใจว่าทำไม

ตอนนี้ชีวิตใหม่กำเนิดขึ้น เติบโต ร่าเริง อยู่ที่ต้นไทรริมคลองหลังบ้าน ตอนเช้า-เย็น ยังคงได้ยินเสียงเพลงบรรเลง เป็นเสียงบอกให้เรารู้ว่าพวกเขายังอยู่ และมีความสุข คงสร้างครอบครัวกันในไม่ช้า อย่าลืมมาใช้บริการต้นไม้ใน "บ้านมีชีวิต" หลังนี้อีกนะจ๊ะ

 ชีวิตที่ดำเนินไปในแต่ละวัน อย่าเร่งรีบจนลืมเอาใจใส่สิ่งน่ารักๆ รอบๆตัวเรา เพียงแต่ให้เวลาเอาใจใส่ ก็จะมองเห็น

 ความสุขอยู่รอบๆ ไกล้ตัวเราจริงๆ หาไม่ยากเลย :) :)