เรื่องแมวๆ

เรื่องแมวๆ

เชื่อว่าใครก็ตามเห็นรูปเจ้าแมวน้อยนี้ คงอดเอ็นดูไม่ได้ สายตาที่ใส ซื่อ  แต่...

meepole ไม่เลี้ยงแมวจ๊ะ ไม่เคยคิดจะเลี้ยง ไม่รู้สึกชอบ แต่ไม่เกลียดแมว ลูบหัวได้ แต่ไม่ชอบให้มาคลอเคลีย รู้สึกว่าเป็นการประจบประแจงแบบมีประโยชน์แอบแฝงยังไงไม่รู้ (มองแง่ร้ายจัง)  ..ก็เพราะไม่รู้จักกันมาก่อน แต่สามารถเดินมาแนบชิดสนิท เฉียดไปมาได้ เบียดคลอเคลียซะ..อี๋ !!!  อาจเพราะ meepole ไม่ชอบคนที่มีพฤติกรรมแบบประเภทที่หลายคนชอบ คือปรับตัวได้เร็ว หัวหน้า ผู้บังคับบัญชา นายคนไหนมา  ดีไม่ดี ไม่เกี่ยง ตามเสนอตัวเป็นเงา หรือไม่ก็ wallpaper ได้แนบสนิท เพียงขอให้สามารถให้ผลประโยชน์ได้ ก็เป็น "คะเลีย"  ( บัญญัติเอง มาจาก คลอเคลีย + ชะเลีย)  ตั้งแต่แรกเห็น.....เหมือนแมว เลยคิดไม่สนิทใจกับแมว   ถ้าปรับตัวเร็วมากขนาดนั้นน่าจะไปเป็นจิ้งจก หุ หุ  (อันนี้เคยเห็น ขนาดตามติดหิ้วรองเท้า กระเป๋าถือ โทรศัพท์ แม้กระทั่งยกจานกับข้าวทุกอย่าง ถือให้ตักตรงหน้า ชนิดเจ้านายไม่ต้องเอื้อมมือออกจากจานข้าว อ้อ! ที่เห็นนี่ก็เป็นครูอาจารย์ในสถาบันการศึกษา อย่าเข้าใจผิด  meepole เห็นแล้วก็ งงๆ งงจริงๆ งงว่าทำได้ไง??  เพราะถ้าเอาใจพ่อ แม่ ตัวเองได้ขนาดนี้คงเป็นลูกกตัญญู น่ารักตายเลยนะนี่ :)

เมื่อวานได้คุยกับกลุ่มดอกเตอร์รุ่นใหม่ ที่มีความคิด แนวคิดที่จะต่อสู้เพื่อความไม่ถูกต้อง และความไม่มีคุณภาพของสถาบัน ที่นับวันจะแย่เกินกว่าที่คนนอกสถาบันจะคิดถึง ว่าเป็นไปได้ และไม่สามารถนำมาบันทึกไว้ได้เพราะต้องมาสัมผัสเองจึงจะเชื่อว่ามีสถาบันการศึกษาที่มีผู้มีหน้าที่ ทำเรื่องที่น่ารังเกียจเช่นนั้น..อยู่จริงๆ   ก็บอกพวกเขาว่ามีหลักการ 2 อย่าง ที่ meepole  ปฎิบัติมาตลอดชีวิตราชการ เพื่อให้ยืนหยัดในสังคม (ที่ไม่น่าเชื่อ) แห่งนี้ได้คือ ไม่ทำชั่ว และ ไม่ทำผิด (ไม่ทุจริต หรือโกงกินเงินแผ่นดินทุกรูปแบบ ไม่ทำผิดจรรยาบรรณ ไม่ทำผิดศีลธรรม โดยเฉพาะศีลข้อที่มนุษย์ต้องรักษาได้ เพราะสัตว์ไม่สามารถรักษาได้ คือศีลข้อ 3 ครูอาจารย์ต้องรักษาศีลข้อนี้ให้ดี เอาไว้ค่อยเขียนวันหน้า)  ทำหน้าที่ให้ดีเท่าที่จะทำได้ในสถานภาพที่เป็นและสถานการณ์หนึ่งๆ  และจริงๆเพียงแค่เราปฏิบัติตามมงคลสูตรข้อที่ 1 ชีวิตเราก็สงบสุขได้มากในระดับหนึ่งแล้ว

ก็มาสรุปตรงที่ว่าแทบทุกคน (แต่ไม่ทุกคน เพราะยังมีหลายคนที่มีกระดูกสันหลังแข็งแรง ยืนหยัดเพื่อทำในสิ่งถูก) กลัวผู้บริหารที่นี่ กลัวการไม่ได้ตำแหน่ง ไม่ได้ขั้นพิเศษ ไม่ได้รับความสะดวกเป็นกรณีพิเศษในเรื่องต่างๆ ไม่น่าเชื่อว่านี่คือสถาบันการศึกษา ไม่น่าเชื่อว่านี่คือผู้ที่คนเขาเรียกว่า ครู อาจารย์ ที่เป็นผู้นำทางปัญญา และมีคุณธรรม จรรยาบรรณ การจะพัฒนาคุณภาพมหาวิทยาลัยในด้านวิชาการ คงทำได้ยากมาก เพราะตอนนี้การสร้างภาพเป็นที่น่าเชื่อถือได้ของคนนอก ข้างในแย่แค่ไหนก็ผ่าน (ที่ไม่ผ่านไม่กี่แห่งนั้นโชคร้ายจริงๆ) เพราะการประเมินในปัจจุบันหลายแห่งทำกันที่โต๊ะ :) หลายคนเลยคิดง่ายๆว่าพูดโต้แย้งไปไม่มีอะไรดีขึ้น ก็เลยไม่พูด เงียบ (แต่เอามานินทาลับหลังได้) หรือไม่ก็ประจบเอาใจ ได้ผลประโยชน์กลับมาอีก ส่วนมากก็เลยเลือกประการหลัง มัน (มัก) ง่ายดี.. เมี้ยวๆ

ทำไมไม่มีใครเห็นนะว่า การบริหารสถาบันแบบไร้คุณภาพการศึกษา สร้างแต่ภาพลวงตานั้น เป็นการบ่อนทำลายอนาคตของชาติที่อันตรายมากจริงๆ

เริ่มต้นตั้งใจเขียนเรื่องแมวๆ แท้ๆ โยงเข้าไปเรื่องคนๆ จนได้ !!! หุ หุ

"ในการดำเนินชีวิตของเรา เราต้องข่มใจ ไม่กระทำสิ่งใดๆที่เรารู้สึกด้วยใจจริง ว่าชั่ว ว่าเสื่อม 

เราต้องฝืน ต้องต้านความคิด และความประพฤติทุกอย่าง ที่รู้สึกว่าขัดกับธรรมะ"

พระบรมราโชวาท พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ที่มาภาพ: whitemedia.org