ในเหตุการณ์ภัยธรรมชาติ หรือภัยใดก็ตามที่เกิดขึ้นต่อคนหมู่มาก หลายคนพยายามช่วยเหลือตัวเองแล้ว ก็ลดทุกข์ลง การรอคอยความหวัง การรอให้คนอื่นช่วย การรอรับอย่างเดียวทำให้ทุกข์ เมื่อไม่ได้สิ่งที่ต้องการก็ทุกข์และเครียด
ดังนั้นหากลุกขึ้นมาสู้ชีวิตในท่ามกลางเหตุสุดวิสัยด้วยการพึ่งตัวเอง และยิ่งสามารถเป็นที่พึ่งแก่คนที่ลำบากกว่าได้ด้วยแล้ว ชีวิตในท่ามกลางความยากลำบากนั้นจะไม่เครียด ลดทุกข์และยังเกิดสุขอีกด้วย
ดังพุทธศาสน
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน; อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ.
ดังนั้นในหลายๆเหตุการณ์ หากเราตั้งสติได้ มีสัมปชัญญะ และเมตตาต่อเพื่อนร่วมทุกข์ เราจะสามารถเอาตัวให้รอดปลอดภัย และยังช่วยเหลือเป็นที่พึ่งแก่ผู้อื่นได้อีก ก็เกิดสุขท่ามกลางความลำบากได้
