Monday, 24 October 2011

น้ำท่วม น้ำคำ น้ำใจ..บอกต่อๆ


meepole สองสามวันนี้ฟังข่าวแล้ว หลายเรื่องเห็นใจคนที่มีน้ำใจพยายามช่วยเหลือส่วนรวม แต่โดนคำพูดที่สามารถบั่นทอนกำลังใจในยามเหนื่อย สิ่งที่คนอยู่ไกลสามารถทำได้ตือ การให้กำลังใจอย่างเต็มที่ เลยไปเขียนไว้ที่นี่http://meepolen.blogspot.com/ แต่อยากให้คนมาอ่านได้บอกต่อ ให้กำลังใจต่อๆกัน จึงขอนำมาลงซ้ำที่นี่ คงไม่ว่ากัน เราช่วยอะไรได้ก็ทำกันแม้กระทั่งช่วยกัน
 ให้กำลังใจคนดี ให้เขามั่นคง ทำดีต่อไป

เช้านี้ดูข่าวช่อง 3 มีนักข่าวถามผู้ที่จะอพยพออกจากศูนย์ช่วยเหลือของธรรมศาสตร์ที่เคยช่วยพวกเขาไว้เมื่อหลายวันมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ธรรมศาสตร์ถูกน้ำท่วม ถูกตัดไฟ เดือดร้อนเหมือนที่อื่นๆแล้ว สิ่งที่เขาได้มีน้ำใจช่วยเหลือ เอื้อเฟื้อ การอำนวยความสะดวกต่างๆลดลง การอพยพที่มากขึ้นทำให้แออัดไม่สบายเหมือนก่อน และความสบายกำลังหมดไปเพราะถูกตัดไฟเพื่อความปลอดภัยเช่นกัน ทุกคนที่เป็นอาสาสมัครช่วยเหลือที่ไปๆมาๆก็เหนื่อยล้า และการเดินทางมาก็ลำบากแล้ว

ในศูนย์ช่วยเหลือมีผู้อพยพมาพึ่งเกือบ 4000 คน  นี่คือคำพูดส่วนหนึ่งที่คนอพยพกลุ่มนี้ตอบนักข่าว " อยู่ไม่ได้แล้วตอนนี้ต้องอพยพขึ้นชั้นบน ไปรวมกันกับที่มีอยู่เดิม  เขาปิดแอร์ แอร์ก็ไม่มี ร้อนมาก เด็กจะแก้ผ้านอนอยู่แล้ว เขาร้อน ชัก พัดจนเหนื่อยทำให้รู้สึกหายใจไม่ออก อาหารเพิ่งได้กินมื้อเดียว ร้อนมาก ญาติที่เป็นมะเร็งลำไส้ทรมาณ เขาจะช่วยย้ายไปรักษาที่โคราช ก็ไม่ไปเพราะเขาให้ไปคนเดียว ตอนนี้ลำบากมาก ต้องเดินออกมา ทหารไม่มาส่ง ....." น่าสงสารน้ำเสียงที่ขุ่นเคืองและใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ ความเหน็ดเหนื่อย ความกังวลในเรื่องของตัวเอง การที่ตัวเองและญาติเดือดร้อน การที่ตัวเองและญาติไม่ได้รับความสะดวก การที่ญาติและตัวเองยังไม่ได้รับการบริการที่เร่งด่วน ...meepole ก็ดูด้วยความอึดอัด โชคดีมากที่ผู้สื่อข่าวที่กำลังสัมภาษณ์มีความคิด ไม่ไช่หุ่นยนต์หาข่าว จึงได้ตอบเขาไปทันทีที่เขาพูดว่าว่า "เขาปิดแอร์ แอร์ก็ไม่มี ร้อนมาก" ว่า  ไฟฟ้าของมหาวิทยาลัยเขาถูกตัด เป็นการเตือนสติเขาได้บ้าง ว่ามหาวิทยาลัยไม่ได้ปิดแอร์ เขาบริการเปิดให้มาโดยตลอด (24 ชั่วโมง) แต่ตอนนี้จำเป็นน้ำท่วม หากไม่ปิดไฟ ใครถูกช็อตตายไป ก็ถูกตำหนิอีก โดนทั้งขึ้นล่อง


 ....ตัดมาที่ห้องข่าว คุณสรยุทธ์ก็ช่วยแก้ให้ทหารทันทีเช่นกันว่า  ผมขออธิบายที่พูดว่า "ทหารไม่มาส่ง" ว่า "ผมอยู่และเห็นการทำงานของทหารที่นั่น เขาเหนื่อยกันมากในการพยายามทำงานเพื่อช่วยส่วนรวม ทำสะพานหลายจุดเพื่อให้พวกเขาได้เดินข้ามออกมา ทหารมาทำงานตั้งแต่ตี 5 และเร่งทำงานกันทั้งวันทั้งคืน เพื่อทำในสิ่งที่รองรับส่วนรวมที่กำลังเดือดร้อนอย่างเร่งด่วน" meepole ฟังแล้วโดนใจ เป็นสิ่งที่อยากบอกหลายๆคนที่เดือดร้อนเช่นกันว่าตอนนี้ทุกคนต้องพยายามมองอะไรให้ออกไปไกลตัวหน่อย เพราะทุกคนพยายามในสิ่งที่ดีที่สุดที่จะช่วยเหลือกัน แต่ตัวเองต้องช่วยเหลือตัวเองก่อนเท่าที่ทำได้และไม่ต้องกล่าวโทษใคร เพราะการคาดหวังจะรับอย่างเดียวตลอดเวลาจากเหตุการณ์ที่ส่วนรวมมากมายเดือดร้อนให้ทันใจถูกใจทุกคนย่อมเป็นไปไม่ได้ ต้องเข้าใจกัน (กรณีนี้ไม่ขอใช้คำว่า "ให้อภัยกัน" เพราะอาสาสมัคร ทหาร หรือคนที่มาช่วยเหลือ บางครั้งการที่พวกเขาไม่ได้ช่วยเหลือคนใดคนหนึ่ง กลุ่มใดกลุ่มหนึ่งนั้นไม่ผิด เพราะพวกเขาก็มีภาระเร่งด่วนที่จะต้องช่วยทำภาระกิจเรื่องด่วน เรื่องใหญ่ ฉุกเฉินกว่า) ดังนั้นในภาวะเช่นนี้ หากพอดูแลตัวเองได้ต้องทำ และไม่ควรกล่าวโทษใคร ให้เกิดการเข้าใจผิด หรือบั่นทอนกัน คิดดี คิดให้ถูกก็ลดทุกข์ คนอื่นอีกมากมายที่เดือดร้อนกว่ายังมี

หลังจากนั้นรองอธิการ มธ.คนหนึ่งก็ออกมาพูดตอนหนึ่งถูกใจมากว่า " เราที่นี่เป็นศูนย์ช่วยเหลือ ไม่ไช่ที่กักกัน ดังนั้นตอนนี้เมื่อไม่สะดวกแล้ว แอร์ไม่สามารถเปิดได้ 24 ชั่วโมงเหมือนที่ผ่านมาน้ำประปาที่ต้องปั้ม  เครื่องปั๊มไม่สามารถทำงานได้เพราะน้ำท่วม (ปั๊มก็คงทำงานหนักมากในช่วงนี้) ดังนั้นใครจะย้ายออกไปก็สามารถไปได้ตลอดเวลา... และตอนนี้อาสาสมัดรของเราก็มีน้อยลงเพราะเหนื่อยล้า แม่ครัวก็กลับกันหลายคน ทำกันมาหลายวัน  และเดินทางมาลำบากแล้ว ....." พร้อมกับประกาศหาอาสาสมัครมาช่วยซึ่งต้องการอีก 400 คน

อยากให้ผู้ติดตามข่าวแต่ละข่าว รู้จักแยกแยะระหว่างคำพูดของคนที่ต้องการจะรอรับความช่วยเหลือและไม่ได้ดั่งใจ กับผู้ที่พยายามที่จะเร่งและทำงานช่วยเหลือ ที่ไม่ได้ช่วยเพียงจุดเดียว เรื่องเดียว ที่ทำไม่ได้ดั่งใจ ทันใจ คนรอคอย รอรับความช่วยเหลือ ที่มีมากมาย

และสิ่งที่ meepole อึดอัดใจ ก็มีคนมาช่วยให้ความยุติธรรมกับพวกเขา รั้วของชาติ ด้วยข่าวและภาพนี้

"คำขอบคุณและแรงใจ มอบให้ทหารช่วยน้ำท่วม"


หากใครดูแล้วเข้าใจพวกเขา ขอบคุณพวกเขา (ทุกฝ่ายที่ทำหน้าที่ช่วยเหลือ) ที่ทำดีที่สุดแล้ว ก็อยากให้ช่วยบอกต่อๆกัน การได้สรรเสริญและเผยแพร่ความดี ของคนทำดี  น้ำท่วมบ้าน อย่าให้น้ำท่วมใจ อย่าให้น้ำท่วมปาก ช่วยกันยกย่องคนทำดี อย่าให้มีการบั่นทอนกันด้วยน้ำคำในภาวะวิกฤตเลย ก็เกิดกุศลและเป็นสิ่งที่เราช่วยกันได้ในขณะนี้ค่ะ