ข้างบน ไม่แน่ใจว่ารังมิ้มหรือเปล่าเพราะไม่เห็นตัวแล้ว แบบนีมีหลายแห่ง ไม่เป็นขี้ผึ้งเป็นเหมือนกระดาษสีน้ำตาลบางๆ
ข้างบนนี่ไม่รู้ว่ารังนกอะไร แต่แอบมาทำรังที่ต้นมะตาดหน้าบ้าน ที่บ้าน meepole มีนกหลายชนิดจริงๆ ร้องเพลงสารพัดเสียง จำได้แล้วว่าวันไหนเสียงตัวไหนหายไป แต่ยังไม่รู้ว่าเสียงอะไรเป็นของนกอะไร ที่รู้ก็เจ้าเอี้ยง พิราบ นกเขา นกกางเขน กระติ๊บขี้หมู ขมิ้น นกกระปูดใหญ่ ยังมีอีกน่าจะสามสี่ชนิดที่ไม่รู้จักตัว
ข้างบนนี่เป็นบ้านของตัวอะไรไม่รู้ นี่ยังหมาดๆ รังใหญ่มากอยู่บนพื้น
ข้างล่างนี่แห้งแล้ว จะมีรูก้อนละ 1 รู ไม่เคยเห็นเจ้าของบ้าน แต่บ้านดินนี่แข็งมากจริงๆ ยืนเหยียบไม่แตก ลองมาแล้ว ขว้างไม่แตก มีบิ่นบ้าง ไม่ละลายเละเมื่อแช่น้ำ (อาจต้องแช่ไว้นานกว่าที่ทดลอง)
ข้างล่างนี่แอบไต้ชายคาบ้าน ken- larna
ข้างล่างนี่หน้าตาเจ้าของบ้านค่อยๆโผล่ออกมา รอถ่ายนานเหมือนกันเพราะพอมันโผล่มาจ๊ะเอ๋เรา มันก็หลบลงรูทันที เป็นตัวเล็กๆคล้ายมิ้ม
ซ้าย-ล่าง นี่น่าเป็นพวกหมาร่า ที่ชอบแอบเข้าบ้าน พวดนี้ไม่มีมรรยาท อยากทำรังตรงไหนก็ทำไม่เกรงใจเลย
ล่าง นี่ก็พวกไม่เกรงใจอีก ผ้าม่านก็ไม่เว้น
แต่ทั้งหมดทั้งปวง meepole ก็เคารพในสิทธิไม่ล่วงล้ำเขตบ้านเขาอยู่ได้อยู่ไป ไม่ไปทำอะไร ขวดน้ำหอมนั้นก็ยังไม่ได้ใช้เลย เขาจองตรงฝาขวดมาเกือบปีแล้ว ก้เข้าใจว่าเขาก้ลงแรงสร้างบ้าน บ้านใครๆก็รัก แต่หากบ้านร้างแล้วนานๆ อาจต้องขอรื้อทิ้งบ้าง เพราะเผื่อหนุ่มสาวตัวใหม่จะมาสนใจสร้างเรือนหอก็ไม่ว่ากัน
ลองดูนะคะบ้านใครมีเพื่อนอะไรบ้างที่มาแอบอาศัยอยู่ ดูแล้วก็น่ารักดีค่ะ ยังไงๆไม่ว่าคนหรือสัตว์ บ้านก็เป็นที่ให้ความปลอดภัยกับชีวิต เพียงแต่สัตว์รู้จักการสร้างรังแต่พอตัว ไม่มีบ้านเล็กบ้านน้อย ใหญ่โตเกินตัว หรือคอนโดมากมาย บางคนมีมากจนมีหนี้สินล้น จนต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำ ไม่ได้มีเวลาใช้ชีวิตอยู่ในบ้านอย่างเป็นสุขสงบกับสิ่งที่เพียรหามา หากมีอย่างเพียงพอ และรู้สึกพอเพียง ชีวิตก็เป็นอิสระ ที่สำคัญคือสัตว์เหล่านี้กลับบ้านตรงเวลา ไม่เข้าผิดบ้าน ไม่ทะเลาะเบาะแว้ง บ้านก็เลยเป็นวิมานของเขา และของ meepole ด้วย :)
