หยุดความอยาก...ก็พ้นทุกข์
ความทุกข์ทั้งหลายเกิดขึ้นมาจาก การเอา การเป็น หรือ ความอยากเอา อยากเป็น หรือ ตัณหา ทั้งนั้น เพราะไม่รู้ว่าสิ่งนี้หรือสิ่งทั้งหลายทั้งปวงเป็นสิ่งที่ไม่ควรอยาก โดยสัญชาตญาณเรารู้จักทำตามความอยาก ถ้าได้ผลตรงก็ยิ่งอยากได้และทำมากขึ้นไปอีก แต่ถ้าไม่ได้ผลตามที่ตนอยากก็จะดิ้นรนอยากทำอย่างอื่นต่อไปอีกจนกว่าจะได้ผล วนเป็นวงกลมของ กิเลส – กรรม – วิบาก เรียกว่า "วัฏฏสงสาร" เป็นวงกลมที่วนเวียนไม่มีสิ้นสุด
ความอยากอันนี้เองเป็นเหตุให้เกิดความทุกข์ มีความอยากที่ไหนก็มีความร้อนใจทุกข์ยากตามส่วนของการกระทำตามความอยาก เมื่อได้ผลมาแล้วก็ยังอยากต่อไปร้อนต่อไป ต้องเป็นทาสของความอยากอีก เราจะพ้นจากความทุกข์โดยสิ้นเชิงด้วยลำพังเพียงการกระทำความดีอย่างเดียวเท่านั้นยังไม่พอ ยังต้องทำจิตให้หลุดพ้นไปจากการเป็นบ่าวเป็นทาสของความอยากทุกชนิดนั่นเอง
ลองเริ่มต้นจากการค่อยๆลด ละ วางไปทีละอย่าง จะรู้สึกค่อยๆเบาลงๆ วันหนึ่งเราก็จะรู้ตัวเอง อย่าเพิ่งตีโพยตีพายว่าทำไม่ได้ วางไม่ได้หรอก ลองเริ่มดูก่อน ไม่ยากจริงๆ ค่ะ จะค่อยๆสุขแบบเบาสบายมากขึ้น
เราจึงต้องทำงานหรือเป็นอยู่ด้วยอำนาจของสติปัญญา คือความรู้ที่แจ่มแจ้งถึงที่สุดว่าอะไรเป็นอะไร จะได้ไม่ร้อนเหมือนคนที่ทำไปด้วยอำนาจกิเลสตัณหา
เราจึงต้องทำงานหรือเป็นอยู่ด้วยอำนาจของสติปัญญา คือความรู้ที่แจ่มแจ้งถึงที่สุดว่าอะไรเป็นอะไร จะได้ไม่ร้อนเหมือนคนที่ทำไปด้วยอำนาจกิเลสตัณหา
