Monday, 4 July 2011

เมื่อพอ..ก็พบสุข

สุข.. เมื่อพอ


วันนี้ meepole ได้คุยกับคนๆหนึ่ง ตอนหนึ่งของการพูดคุยเขาก็ได้รับข้อความเรื่องราคาทองคำ และเขาก็อุทานว่าราคาลงอีกแล้วเหลือประมาณ 21,XXX  บาท ว่าแล้วเขาก็พยายามชักชวนให้ซื้อทองคำ ลักษณะเป็นกระดาษ ไม่ต้องลงทุนเต็ม ฯลฯ แต่ meepole ไม่สนใจเรื่องนี้ก็บอกเขาไปว่า ไม่ชอบเรื่องอะไรที่ทำให้ใจกระโดดขึ้นลง เป็นห่วงกังวล นั่งเฝ้า มันอาจจะเหมาะสำหรับบางคน แต่ไม่เหมาะสำหรับชีวิตในวิถีของเรา meepole ได้เตือนให้เขารู้จักพักผ่อนกับธรรมชาติบ้าง เขาก็บอกว่าเขามีสวน ปลูกต้นไม้มากมาย ก็บอกเขาว่าดีแล้วที่มี แต่จะดีมากขึ้นถ้าเรารู้จักใช้สิ่งที่มีให้เป็นสุข ไม่ไช่ใช้เวลาทั้งชีวิตหามา หาต่อไป บางคนหาเกือบทั้งชีวิต จนลืมใช้สุขจากสิ่งที่หามา ทั้งๆที่สิ่งนั้นอยู่กับตัวแต่ไม่เคยเห็น ไม่เคยพอใจ

หลายคนแม้กระทั่งบ้านในหมู่บ้านที่ meepole อยู่ บ้านสวย ตกแต่งอย่างดี หาของมาเพิ่มเรื่อยๆ เจ้าของบ้านสามี ภรรยาทำงานเช้ามืดยันค่ำ ทุกวัน ว่างวันอาทิตย์ แต่ภรรยาชอบอยู่นอกบ้าน หาเรื่องออกได้ทุกสัปดาห์ แล้วบ่นเหนื่อยกับชีวิต ก็เคยเตือนให้ข้อคิดเขาครั้งเดียว แต่รู้สึกว่าไม่เป็นผล เขายังบ่นต่อไปและบอกว่าอิจฉา meepole จังที่เลือกได้ จริงๆแล้วไม่ต้องคิดอิจฉาอะไรเลย เพราะเขามีไม่แตกต่างจาก meepole แต่เขารู้สึกยังไม่พอ ต้องหาเงินซื้อเครื่องประดับ จะเปลี่ยนรถใหม่ ทำฟันทั้งปากให้สวย ทำมา 1 ปี ทำเสร็จ ตอนนี้จะต้องทำหน้าใหม่ให้หน้าขาว แบบที่เป็นที่นิยมกัน และต้องคงทำ ....อีก ฯ มองแล้วนึกในใจอีก 10 ปีจนเกษียณ ยังผ่อนชีวิตไม่หมด เลยต้องทำงานๆๆๆ อาจเพราะความสุขของคนไม่เหมือนกัน ตามกรรมที่มีอยู่  จริงๆความสุขกับความสงบในบ้านเป็นสิ่งที่ไม่ต้องซื้อหา แต่บ้านจำนวนมากสร้างให้คนใช้ ลูกจ้างอยู่อย่างสบาย ก็ไม่รู้ว่ามีบ้านโออ่า ซื้อของประดับมาไว้กันทำไมมากมาย 

รู้จักพอในสิ่งที่มี สุขกับสิ่งที่เป็น ใช้ชีวิตอย่างสมถะ ไม่ต้องขึ้นกับปากหรือสายตาใคร ดีอยู่ที่ตัวเรา ไม่มีใครทำให้เราจนหรือไม่ดีได้ เพราะลมปากเขา

ดังนั้นสุขกับปัจจุบัน สุขกับสิ่งที่มี และสุขกับการเผื่อแผ่ไปยังคนรอบข้างที่ยังลำบากกว่าเราตามแต่โอกาส อย่ารออยู่แต่ว่าสักวันหนึ่งเมื่อเราพร้อม เมื่อเรามีมาก เมื่อเรา....
เพราะเราอาจไม่มีโอกาสสัมผัสสุขที่แท้จริงนั้นได้เลย