"พอใจ"และ "รู้สึกพอ"
peace of mind
Nothing gives peace of mind better than
the feeling of doing no wrong, having no sins,
and having no secrets to hide.
แต่กระนั้น meepole ยังคิดตลอดเวลาว่าหากผู้บริหารมีเมตตา มีคุณธรรม มโนธรรม และกลุ่มอาจารย์ เจ้าหน้าที่ มีความเพียงพอในชีวิตที่เป็นอยู่ ทำงานอย่างถูกต้องในหน้าที่ มีความสุจริตในทุกเรื่อง ไม่ทำในสิ่งที่ขัดต่อจรรยาบรรณต่างๆ ก็คงไม่เกิดการทำผิดแบบหยุดไม่ได้เช่นที่เป็นอยู่ คนที่ต้องทนทำผิด- บาปต่อไปก็เครียด ไม่มีความสุข คนดีๆที่ทนไม่ได้ก็ลาออกเอง มีที่ระบายก็แอบบ่นให้ฟัง เพราะที่นั่นไว้ใจใครไม่ได้เช่นกัน ทุกข้อมูลสามารถเอาไปฟ้องแลกกับความพึงพอใจได้อีก หลายครั้งที่meepoleได้ฟัง รับรู้ก็เศร้าใจว่านั่นนะหรือคือที่บ่มเพาะของอนาคตของชาติกลุ่มใหญ่ เป็นเบ้าหล่อหลอม จึงไม่สงสัยเลยว่าบัณทิตเหล่านั้นจบออกไปได้โดยแทบไม่มีการพอกพูนคุณธรรมในใจของพวกเขาเลยเช่นกัน
เคยพูดในที่ทำงานและบอกกับหลายคนที่มาปรับทุกข์ และมาขอให้ช่วยเสมอว่า อย่าเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนแล้วยอมทำผิดให้พวกเขา เพราะผิดบาปนั้นติดที่ตัวเราตลอดชีวิต และเมื่อได้ทำผิดแล้วครั้งหนึ่ง ย่อมมีครั้งต่อๆมา เราเป็นข้าราชการไม่ไช่ข้าส่วนตัวใคร (ก๋ง meepole สอนไว้) ทำสิ่งที่ถูกไว้ไม่มีใครทำอะไรเราได้ ชีวิตจะพบแต่สุข ยืนหยัดในหลักการที่ถูกต้อง พ่อแม่ยังไม่เคยสอนให้เราทำในสิ่งที่ผิด-ชั่วเลย แล้วคนพวกนี้เป็นใครที่มาสั่งให้เราทำในสิ่งที่ผิดโกงบ้านกินเงินแผ่นดิน เงินที่เลี้ยงชีวิตลูกและครอบครัวต้องได้มาจากการกระทำผิดเช่นนี้จริงๆหรือ??
meepole เคยบอกพวกเขาว่าตลอดชีวิตรับราชการความภูมิใจส่วนตัวคือ การไม่ก้มยอมให้กับสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ยืนหยัดสู้กับกิเลสทุกรูปแบบที่นั่น ไม่ให้โอกาสคนทำในสิ่งที่ผิดทำนองคลองธรรมเข้ามาไกล้ตัวเลย แม้ไม่เจริญมากในราชการนัก แต่ไม่ตกต่ำ และไม่เคยลำบากเลย ชีวิตเป็นสุขในเส้นทางที่ต้องการ เพราะชีวิตเรากำหนดทางเดินเอง ถูก- ผิด ชั่ว- ดี เลือกทำเองทั้งสิ้น หลายคนก็บ่นกลับว่า meepole ทำได้เพราะการมีพร้อมแล้ว แต่ mepole บอกพวกเขาว่าไม่ไช่ แต่เป็นเพราะ meepole "พอใจ"และ "รู้สึกพอ"ในสิ่งที่มี ต่อให้มีมากมายแบบหลายๆคนแต่ไม่รู้สึกพอ รู้แต่จะเอาอีก มีความต้องการไปเรื่อยๆไม่หยุด ก็ต้องเป็นหนี้ จิตติดทุกข์ ไขว่คว้าตลอดชีวิต สิ่งที่ควรทำสำหรับการยกระดับจิตก็ไม่มี เสียดายโอกาสการเกิดเป็นมนุษย์จริงๆ แต่ก็มีสิ่งที่ทำให้เกิดความดีใจคือ มีอาจารย์รุ่นใหม่ที่กำลังถูกบังคับทั้งทางตรงและทางอ้อมให้ทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง หันมาต่อสู้โดยใช้มโนธรรมเป็นตัวกำกับ ก็หวังว่าเส้นทางชีวิตของพวกเขาจะพบสุขที่เย็นสงบเช่นกัน
สบายใจอะไร จะยิ่งไปกว่า ความรู ้สึกว่า
ตนไม่มีความผิด ไม่มีบาป ไม่มีโทษที่ปกปิด
ดังนั้น
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับจิต จึงต้องจัดการกับจิต
ชีวิตจึงจะเป็นชีวิตเย็น
มีความสมดุลของสัญชาติญาณที่ถูกต้อง
ตามที่ควรจะเป็น
คิดว่าคำกล่าวนี้เป็นของท่านพุทธทาส เพราะไปพบที่เก็บไว้นานแล้วไม่ได้อ้างอิงแต่เป็นประโยชน์ จึงเอามาลงในที่นี้ หากวันใดmeepole ได้อ่านพบอีกจะนำมาใส่ให้ครบถ้วน ต้องขออภัยด้วย
